به نقل از «تسنیم»

اولین عصر شعر و نغمه «اشک و حماسه» برگزار شد

تاریخ انتشار: ۳ آبان ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۹۵۸۱۹۸

اولین عصر شعر و نغمه «اشک و حماسه» با حضور مادحین و شاعران آیینی برگزار شد. - اخبار فرهنگی -

به گزارش خبرگزاری تسنیم، اولین عصر شعر و نغمه «اشک و حماسه» به بهانه عملیات طوفان الاقصی و جنایات رژیم اشغالگر قدس در غزه، به همت سازمان هیأت و تشکل‌های دینی  در امامزاده صالح(ع) برگزار شد.

در این مراسم سعید حدادیان، حجت‌الاسلام جواد محمدزمانی، احمد بابایی، محمد اسداللهی، سیدجواد پرئی، حمید رمی، محمد رسولی شعرخوانی و نغمه‌سرایی کردند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در این مراسم که با حضور پرشور و پرجمعیت مردم در صحن اصلی امامزاده صالح(ع) برگزار شد، محمد رسولی مسئول دفتر نوحه سازمان هیأت و تشکل‌های دین در مورد هدف از برگزاری این عصر شعر گفت: هر سال در مناسبت‌های مختلف شب شعرهایی برگزار و شاعران در این جلسات اقدام به شعرخوانی می‌کنند، اما بسیاری از شاعران اشعار و آثارشان توسط دیگران اجرا می‌شود و خود اجرا کننده آن نیستند. این افراد کسانی هستند که در بخش‌های هیأت و یا گروه‌های سرود اقدام به سرودن شعر می‌کنند. فلسفه برگزاری این جلسه حضور شاعرانی است که برای دفاع از مظلوم یعنی مردم فلسطین آثار خود را اجرا کنند تا ان‌شاءالله مادحین عزیز نیز دست‌شان برای خواندن سروده‌هایی با این مضامین پُر شود.

وی ادامه داد: امید است همین صداهایی که به جایی نمی‌رسد، آن هم در روزهایی که مردم غزه در سنگین‌ترین جنایات تاریخ معاصر قرار گرفتند از سوی خداوند و ولی‌عصر(عج) شنیده شود و اسباب آزادی مظلومین به ویژه مردم فلسطین فراهم شود.

در بخش دیگری از این مراسم حمید رمی شاعر آئینی دقایقی در مظلومیت مردم فلسطین نغمه‌سرایی کرد. او دو اثر با موضوع فلسطین داشت که در قالب زمینه و حماسه خواند. سپس احمد بابایی شاعر آئینی کشورمان، شعرخوانی کرد که جدای از شعرخوانی برای مردم غزه، دقایقی هم شعری با موضوع روضه برای حضرت ابوالفضل(ع) و حضرت علی اصغر(ع) را خواند.اگر مداحی پشت تریبون برود برای فلسطین نخواند، خیانت کرده است.

در ادامه سعید حدادیان مداح اهل‌بیت(ع) با بیان اینکه شعر گفتنی است نه نوشتنی زیرا قول است که به گفتار تبدیل می‌شود، گفت: وقتی ما یک غزل در حوزه پایداری می‌نویسیم، ملکوتی محسوب می‌شود. کسی که نوحه‌سرایی می‌کند و آن را سر زبان‌ها قرار می‌دهد، در حوزه مقاومت و ادبیات پایداری است زیرا سفره امام حسین(ع) را پهن کرده است.

وی گفت: استقامت در این است که بتوانیم‌ بر ترس غلبه کنیم. چه کسانی در این‌ مسیر انسان را کمک می‌کنند؟ ملائکه. کسی که اهل قلم‌ شود پرچم‌دار خواهد شد، گاهی قلم شاعران خط‌شکن خواهد بود.

وی در پایان سخن با اشاره به اهمیت خواندن برای مردم فلسطین تاکید کرد: آیت‌الله نوری همدانی در دیداری فرمودند اگر مداحی خواند و پشت تریبون از موضوع فلسطین چیزی نگفت ظلم کرده است.

در بخش دیگری از این مراسم سیدجواد پرئی با بیان اینکه امروز به جایی رسیده‌ایم که باید جایگاه مظلوم‌ و ظالم را تبیین‌ کنیم، تصریح کرد: این وظیفه ما است که با قلم خود این‌ کار را انجام دهیم.

این شاعر حوزه کودک و نوجوان در ادامه تولیدات خود را برای فلسطین را خواند. او ابتدا نوحه اخیر خود با مطلع بیا گریه کنیم را خواند و سپس اثر جدیدش برای تولید یک سرود کودکانه با موضوع فلسطین را خواند.

اولین عصر شعر و نغمه «اشک و حماسه» به یاد مردم مظلوم غزه برگزار می‌شود

در ادامه این مراسم حجت‌الاسلام محمد زمانی با اشاره به اهمیت شعر در این روزها گفت: بحث فلسطین از حد شعر آئینی فراتر رفته و در این روزها در ایران و سایر کشورهای عرب زبان به این موضوع روی آوردند. جالب است که تمام شاعران با هر سلیقه به این حوزه یعنی شعر مقاومت روی آورده و به موضوع فلسطین پرداختند.

وی ادامه داد: سال‌ها پیش رهبر معظم انقلاب در سالن اجلاس سران فرمودند فلسطین از نهر تا بحر است و فرمودند آرمان ما آزادی کل سرزمین فلسطین است. او سپس شعر خود با این مضمون را خواند.

در بخش پایانی این مراسم نیز محمد اسداللهی نوحه جدید خود با موضوع فلسطین را خواند.

پایایان پیام/

منبع: تسنیم

کلیدواژه: مداحان اهل بیت موضوع فلسطین مردم فلسطین اشک و حماسه برگزار شد

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۹۵۸۱۹۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

چرا کسی برای دختران دانشجوی آمریکایی شعر برای خواهرم نمی‌خواند!

 این چند روز که عکس‌ها و فیلم‌های ضرب‌وشتم دانشجویان آمریکایی در رسانه‌های خارجی سانسور می‌شود، نخستین سؤالی که به ذهن می‌رسد این است که اگر این تصاویر مربوط به ایران بود، روایت ماجرا چطور شکل می‌گرفت؟!

ضرب‌وشتم وحشیانه دانشجویان و حتی استادان دانشگاه در حالی است که مطالبه معترضان تنها توقف جنایت در غزه است، اما همین را هم تحمل نمی‌کنند. ۶۰۰نفر را دستگیر و ده‌ها نفر را تحقیر کردند و زیر باد کتک گرفتند؛ تا آنجا که مجبور شدند خون‌های ریخته‌شده دانشجویان را با ماشین آبپاش شست‌وشو دهند بلکه آثار جنایت پاک شود. اما تمام رسانه‌های اصلی، این خروش بی‌سابقه را سانسور کرده‌اند.

تا این‌جا آزادی‌بیان به روایت آزادی آمریکایی است؛ اما بیایید فرض کنیم که این ماجرا در ایران اتفاق می‌افتاد. آنگاه رسانه‌ها و سیاستمداران غربی و نهاد‌های حقوق بشری چطور رفتار می‌کردند؟ این در حالی است که کنشگری دانشجویان، اعتراض به وحشی‌گری بی‌سابقه رژیم صهیونیستی است و نه اقدامی علیه امنیت ملی کرده‌اند و نه آسیبی به اموال عمومی زده‌اند و نه آدم کشته‌اند و نه کف خیابان مأموران را برهنه و سلاخی نموده‌اند و نه با گروه‌های آدمکش و تفرقه‌افکن و برانداز همکاری کرده‌اند و یا اجیر آنها شده‌اند. با همه اینها فرض کنید این وقایع در ایران بود؛ آنگاه آنها چه رفتاری می‌کردند؟

- تمام رسانه‌هایشان به‌خط می‌شدند تا شب و روز، عکس‌ها و تصاویر را به کرات بازنشر و تحلیل کنند. اگر هم تصویری پیدا نمی‌کردند از عکس‌های گذشته یا ساختگی یا تصاویر تجمعات دیگر کشور‌ها استفاده می‌کردند.

- از فرصت استفاده و تمام گروه‌های آدمکش و تروریست و اراذل و اوباش را به‌صف می‌کردند تا وارد کشور شوند یا از گوشه و کنار شهر جمع‌شان می‌کردند تا تجمع دانشجویان را تبدیل به شورش علیه امنیت کشور کنند.

- تمام سیاستمداران در رده‌های مختلف در دیگر کشور‌ها را ردیف می‌کردند تا تصاویر را محکوم کنند. از دولت‌ها درخواست می‌کردند با ایران قطع رابطه کنند و نهاد‌های امنیتی ایران را تروریستی بنامند.

- تمام سلبریتی‌ها به‌صف می‌شدند و موضع‌گیری می‌کردند. هر سلبریتی‌ای هم اعلام موضع نمی‌کرد، به‌صورت مجازی به او حمله‌ور می‌شدند تا از سر ترس سخن بگوید و ساکت نباشد. هر میزان هم لازم بود پول خرج می‌کردند.

- هر زمان اعتراضات از دایره اخبار خارج می‌شد و به سمت آرامش پیش می‌رفت، با ریختن خون چند بی‌گناه، آن را شعله‌ور می‌ساختند. حتی اگر لازم بود، در کف خیابان مامور امنیتی یا انتظامی یا آدم عادی را نیز سلاخی می‌کردند و خون می‌ریختند.

- همه نهاد‌های حقوق بشری را به‌خط می‌کردند تا بیانیه دهند و محکوم کنند و قطعنامه دهند و تحریم جدید وضع کنند.

- از صفحات آشپزی و آرایشگری و پیج‌های فیتنسی و صفحات رقص و جادوگری و شومنی گرفته تا همه اینفلوئنسر‌ها را به‌خط می‌کردند و سکه می‌دادند تا مطالب آنها را بازنشر کنند و این احساس ایجاد شود که تنها یکصدا بیشتر در جامعه وجود ندارد.

- عده‌ای ساده‌لوح و خودحقیرپندار را هم تحریک می‌کردند تا کاملا واداده، غرب را تشویق کنند و کشور را متهم به ناکارآمدی و تباهی کنند.

- جهت تهییج بیشتر و تحریک احساسات، آثار هنری تولید می‌کردند و شعر می‌ساختند و موسیقی درست می‌کردند. اما هیچ‌کس برای دختران و زنان دانشجوی آمریکایی شعر «برای خواهرم، خواهرت، خواهرامون» نمی‌خواند و با عکس‌های آنها فیلم و کلیپ نمی‌سازد.

- تا می‌توانستند به اموال عمومی و دارایی شخصی مردم و کشور لطمه می‌زدند تا ترس و وحشت در شهر حاکم شود و مردم احساس کنند همه‌چیز از دست رفته است و به‌زودی انقلاب می‌شود. بعد هم تصاویر آن را با ضریب بالا توزیع می‌کردند تا بگویند قدرت برتر در میدان آنها هستند. اما همان‌ها امروز هتک حیثیت دانشجویان آمریکایی را نادیده می‌گیرند، بلکه صدای‌شان آگاهی‌ساز و روشنگرانه نباشد.

منبع: روزنامه همشهری

باشگاه خبرنگاران جوان وب‌گردی وبگردی